Doetinchem

Het is de laatste dag voor het zomerreces van de Tweede Kamer. Een mooi moment om de balans op te maken. We hebben een kabinet. Een kabinet dat regeert zonder steun van de bevolking. Er wordt niet geluisterd, niet gewerkt aan economisch herstel en niet geïnvesteerd in banen en herstel van vertrouwen.

Samsom en Rutte zetten de afspraken met werkgevers en werknemers op het spel. Ze dansen liever naar de pijpen van Brussel dan dat ze de afspraak met de sociale partners respecteren om niet extra te bezuinigen.
Er wordt ook niet geluisterd naar de bevolking. Die wil in overgrote meerderheid dat het kabinet stopt met het kapotbezuinigen van de economie, de zorg en de sociale zekerheid. PvdA en VVD zetten toch door. Tegen beter weten in. Ze zien dat het beleid desastreus uitpakt maar gaan toch door. Hun imago in Brussel is belangrijker dan investeren in de Nederlandse samenleving.

Regeren zonder steun kun je een tijdje volhouden. Zolang bezuinigingsplannen nog voornemens en geen wetten zijn, kom je weg met mooie praatjes. Die tijd is nu voorbij. Eén voor één lopen PvdA- en VVD-ministers vast in hun eigen tegendraadse voorstellen. Nu zien zij wat het betekent om te regeren zonder steun: het vertrouwen is weg, de oppositie en Eerste Kamer haken af en de bevolking maakt zich op voor grootschalig protest. Moeten we blij zijn met dit kabinet dat zichzelf klem heeft gezet?

Nee, natuurlijk niet. De erelijst van geflopte voorstellen is lang, en in de marge daarvan wordt nog altijd fors bezuinigd in plaats van slim geïnvesteerd in koopkracht en banen. De huren gaan omhoog, de pensioenen omlaag. Agenten en leraren gaan er al jaren in salaris op achteruit en in de zorg gaan eigen bijdragen en het eigen risico juist flink omhoog. Het midden- en kleinbedrijf wordt het werken heel moeilijk gemaakt. De voorzitter van MKB Nederland voelt zich door het kabinet ‘erin geluisd’.

Een regering zonder steun is geen lang leven beschoren. De steun voor Rutte II brokkelt met de dag verder af. En met het totaal ontbreken van vertrouwen komt de coalitie voor een belangrijke keuze te staan. Aanblijven en stuklopen of aftreden en plaatsmaken.

Het worden spannende tijden.

Emile Roemer.