Doetinchem

Sta ik in Doetinchem op de kandidatenlijst van de SP voor de gemeenteraads verkiezingen (echt waar kijk maar op de site doetinchem.sp.nl), komt er een stel deskundologen vertellen dat het allemaal flauwekul is. Dat leden van de gemeenteraad niks te zeggen hebben en dat de zaken waarover ze moeten oordelen te moeilijk voor ze zijn.

Ze hebben er zelfs een boekje over geschreven: De gemeenteraad heeft geen toekomst. Toen ik een stukje daarover las, dacht ik in eerste instantie 'laat gaan, weer een stelletje deskundologen die met een boekje hun consultancy firma en een debatcentrum willen profileren'. Maar een uur later jeukte het nog! En nog een uur later kwam de stoom uit mijn oren.

Het zijn niet de minsten die in dit boekje aan het woord komen. Om te beginnen de gemeenteraadsleden zelf, dan hoogleraren en last but not least de 'denker des vaderlands'. Veelal mensen die van denken hun vak gemaakt hebben. Die zullen het toch wel weten, denk je dan? Nee dus!

Want er is wat anders aan de hand. Van oudsher kijken al die - al dan niet zelfbenoemde - denkers met dedain naar politieke bedrijf. Ze gedragen zich als de stuurlui aan de wal. Wel een mening, maar geen voet aan boord zetten en meehelpen. Meedoen? Ho maar! Dat is wat er jeukt, daar zit mijn ergernis.

Dat gemeenteraadsleden niks in te brengen hebben is geen feit maar een mening, te berde gebracht door mensen die te bedonderd zijn om zelf mee te doen.

Ik doe wel mee! Jullie toch ook?