Doetinchem

Wassen en strijken (W&S) is zwaar werk. Als je ouder en hulpbehoevend bent geworden is het fijn als iemand je hiermee helpt. De Wet op de Maatschappelijke Ondersteuning (WMO) regelt dat. Hierin staat dat de gemeenten ondersteuning bieden aan diegenen die hun beperkingen niet zelf of in hun eigen netwerk kunnen oplossen – ofwel: al wie hulpbehoevend is. Zo ook voor wassen en strijken.

Elke burger wordt geacht de wet te kennen.
Onbekendheid met het bestaan of de inhoud van de wet vormt nooit een verontschuldiging voor overtreding van die wet. Dat geldt dus ook de gemeente Doetinchem en de WMO. Volgens de wet kan de gemeente de hulpbehoevende burger op twee manieren van dienst zijn: met een collectieve voorziening of een individuele voorziening. In de praktijk: ze halen de vuile was op en brengen die gewassen en gestreken weer terug of er komt iemand aan huis om het bij jou thuis met jouw wasmachine te doen. Doetinchem heeft een derde weg bedacht met de invoering van een algemene voorziening. Daarvoor rekent iedereen, zo is het idee – dus ook wie valt onder de WMO –, direct zelf af. Maar dat verbiedt de wet. Wie een WMO indicatie heeft voor W&S betaalt daarvoor niet zelf, maar via de door het CAK geïnde inkomensafhankelijke bijdrage!

Bovendien, als we – de gemeenteraad – dit toestaan dan gaat de gemeente ook van het schoonmaken van het eigen huis – met hulp van schoonmaakbedrijven: marktwerking – een algemene voorziening maken. En daarvoor gaat de WMO-cliënt ook direct zelf betalen. Net zo lang tot Doetinchem de WMO heeft uitgekleed. Dat is de fuik waar we in zwemmen als we accepteren dat W&S uit de WMO gaat.

Daarom deze oproep: gemeenteraad, wassen en strijken is onderdeel van de WMO en moet dat blijven. Ook in Doetinchem.